De abdij of brouwerij bezoeken kan niet, maar we nodigen je wel graag uit voor een korte wandeling rond de abdij. Onderweg staan genummerde paaltjes waar je meer te weten komt over het leven van de monniken en de geschiedenis van de abdij, maar ook over de oorsprong van de trappistenbieren Dubbel en Tripel.
De wandeling duurt ongeveer 50 minuten. Tussen nummer 7 en 9 is de weg zanderig en dus moeilijker toegankelijk voor wie minder mobiel is.
Veel plezier!
Sinds 1841 is dit pand eigendom van de abdij. De toenmalige kruidenierszaak ‘Huis ten Halve’ lag precies halverwege Antwerpen en Turnhout. In 1923 werd de zaak een café. De eigenaars betaalden de monniken pacht: een som geld, twee karren mest en één fles jenever. Lange tijd kon je er ook overnachten.
In 2008 opende het huidige Café Trappisten, met een knus interieur, heerlijke terrassen en een plezante speeltuin.
We steken voorzichtig de Antwerpsesteenweg over via het zebrapad en gaan de dreef in die ons richting abdij leidt. Na eventjes gestapt te hebben zien we links een eindje van de dreef een kapel
Tijdens de Tweede Wereldoorlog stortten twee Britse bommenwerpers neer in de buurt van de abdij. De balans? Dertien doden.
In 1947 richtten de paters een kapel op als herinnering aan de gesneuvelde militairen en als dank omdat de abdij gespaard bleef. Ze is gewijd aan de heilige Bernardus. Let op de glasramen van Victor Van Mil, een Nederlandse Trappist. Ze tonen de wapenschilden van België, de Royal Air Force en abt Robertus Eyckmans.
Wanneer we aan een kruispunt van twee dreven komen zien we links een infobord over de omgeving. We slaan rechts af in de dreef die parallel loopt met de lange abdijmuur en die ons richting brouwerij leidt.
In 1794 vestigden tien Franse cisterciënzers zich in hoeve ‘Nooitrust’ in Malle.
De paters ontgonnen de woeste gronden, plantten bomen en breidden de abdij uit met o.a. een kerk en een gastenhuis, een brouwerij, drukkerij en apotheek.
De bibliotheek bevat intussen ruim 50.000 boeken. De campaniletoren van de kerk - geïnspireerd op de Italiaanse klokkentorens - vormt een baken in het landschap.
De ruime omgeving van de abdij is erkend als erfgoedlandschap.
Waar je enkele glasramen in de abdijmuur ziet, bevindt zich het noviciaat. Hier krijgen aspirant-monniken of novicen hun opleiding in het cisterciënzerleven. Die duurt twee jaar.
Daarna legt de novice zijn tijdelijke geloften af. Nog eens drie jaar later kan hij de abt vragen om zijn plechtige gelofte af te leggen. Zo verbindt hij zich definitief met de abdijgemeenschap.
Vanaf 1836 mochten de Trappisten volgens de regels van hun orde de volksdrank van de streek drinken: water, melk en bier. Daarom startten de monniken zelf een brouwerij op. Aanvankelijk produceerden ze uitsluitend voor eigen gebruik. De noden van de abdij deden de monniken het rendement opvoeren. In 1933 stemde het kapittel in met de bouw van een volledig nieuwe, moderne brouwerij. In de loop der jaren werd ze verder geautomatiseerd.
Westmalle brouwt twee trappistenbieren: een roodbruine Dubbel (7%) en een goudgele Tripel (9,5%). Toen de monniken de ingrediënten van hun eerste bier - Enkel Bruin – verdubbelden, noemden ze dat nieuwe bier Dubbel. Idem voor de Tripel.
De namen Dubbel en Tripel ontstonden dus hier in Westmalle en werden later door andere brouwerijen overgenomen.
Echt trappistenbier wordt gebrouwen in een Trappistenabdij, door de monniken of onder hun toezicht. De brouwerij is ondergeschikt aan het klooster: een belangrijk deel van de opbrengst gaat naar liefdadigheid.
We wandelen verder tot aan de kruising van deze zandweg met een asfaltbaan. Daar slagen we links af. Van hieruit hebben we een mooi overzicht over het ganse abdijcomplex.
Voor ons zien we een koer met lege bakken. Daaronder is een grote kelder waar de flessen drie weken rijpen. De temperatuur bedraagt er 20°C. De gisting geeft het bier zijn volle smaak en alcoholgehalte.
Zelf bewaar je een Westmalle het best in het donker, bij een temperatuur van 9 tot 14°C. Zet de flessen rechtop. Zo blijft de gist op de bodem en schenk je een mooi, helder bier. Laat ongeveer 1 cm in het flesje. Die gistbodem is lekker om apart te proeven.
Van de lente tot de herfst zie je in de weiden rond de abdij koeien - vooral Groningse Blaarkop en Brown Swiss - grazen.
De monniken leven vegetarisch en houden deze dieren uitsluitend voor de melk. De stal biedt plaats aan 400 dieren en voldoet volledig aan de noden van een modern melkveebedrijf. Bijna alles verloopt automatisch.
De monniken vinden het contact tussen mens en dier belangrijk.
Met de melk van de koeien bereiden de monniken kaas. Dat gebeurt op ambachtelijke wijze en zonder kleur- en bewaarstoffen.
De halfharde kaas heeft een erg laag zoutgehalte: minder dan 1%. Er zijn drie variëteiten: de 2+, 6+ en 12+ hebben respectievelijk twee, zes en twaalf maanden gerijpt. Je koopt de kaas aan de abdijpoort bij stap 11 tussen 8 tot 16u45, behalve op zon- en feestdagen of bij Café Trappisten aan stap 1.
Op http://www.trappistwestmalle.be vind je de verkooppunten bij jou in de buurt.
We wandelen verder tot op het einde van de lange abdijmuur. Rechts zien we twee grote weilanden die met een hekwerk omheind zijn. Met wat geluk zie je daar een groot aantal schapen in staan. Aan het einde van de muur draaien we de dreef links in.
Oorspronkelijk had de kerktoren een spitse punt. Maar aan het begin van Wereldoorlog 1 werd de toren door het Belgische leger gedynamiteerd zodat hij niet kon dienen als uitkijkpunt voor de vijand.
Daarna kwam er tijdelijk een eenvoudig zadeldak.
Na de oorlog herrees de toren als een Italiaanse campanille toren. Het idee kwam wellicht van abt Dom Herman-Jozef Smets. Want in die periode kwam hij regelmatig in Rome omdat hij was aangesteld als generale abt van de Trappistenorde.
Boven de ingang van de abdij staat een Latijnse tekst. Vrij vertaald betekent die: wie geen boete doet, zal sterven. Iedereen op dezelfde manier.
Zes keer per dag bidden en zingen de monniken samen in de kerk. Tussendoor studeren en mediteren ze, knappen ze klusjes op en werken ze in de kaasmakerij of bakkerij.
Je kunt de abdij niet bezoeken, maar het gastenverblijf staat open voor wie rust en bezinning zoekt. Ook bij de gebedsdiensten en de eucharistie ben je welkom.
We stappen op de blokjesweg verder in de richting van café Trappisten.
In het café kan je na deze wandeling nog genieten van een Westmalle trappist van ’t vat, een Westmalle tripel, of een combinatie van deze twee: half/half. Daarbij kan je ook proeven van een boterham met trappistenkaas.
Brood en kaas zijn gemaakt in de abdij. Ook niet te versmaden zijn de trappistenkaaskroketten.
Vanuit café Trappisten worden er op regelmatige basis activiteiten georganiseerd waarbij leven en werk in abdij en brouwerij steeds aan bod komen in combinatie met de producten die er gemaakt worden.